მანდილიონი და კერამიონი (კონსპექტი)

გადმოცემა ედესის მეფე-აბგარის შესახებ.



მანდილიონი - ქ.ედესა (ურჰა) - 953 წელს ქ.კონსტანტინეპოლში გადააბრძანეს,

I კერამიონი - ქ. იერეპოლისი სირიისა (მაბუქი)  - ჩვენი გადმოცემით წმ.მოციქულმა ანდრიამ ანჩაში მოაბრძანა  - ანჩისხატი. იოანე ანჩელის მიერ ჩამოყალიბებული ტრადიცია (მე-12-13ს.ს.). იოანე ანჩელის საგალობელში იხსენიება ხატის წარმომავლობა იერიპოლისიდან, მაგრამ არ არის ნახსენები, რომ ის კეცია, კერამიონია, და არა მანდილიონი.

ბიზანტიური ტრადიციით 966 წელს იმპერატორმა ნიკიფორე ფოკამ კერამიონი კონსტანტინეპოლში გადააბრძანა.

II კერამიონი - ქ. ედესა (ურჰა) - ჩვენი ტრადიციით ასურელმა მამამ წმ.ანტონ მარტყოფელმა ნორიოს ღვთაების მონასტრეში დააბრძანა.არსენ ბულმაისიმიძის და საბა სვინგელოზის მიერ ჩამოყალიბებული ტრადიცია (მე-13 საუკუნის მეორე მეოთხედი). ხატი კეცად იწოდება.

ბიზანტიური ტრადიციით კი ედესის კერამიონი 953 წელს ქ.კონსტანტინეპოლში გადააბრძანეს,

ასურელი მამები

1. იოანე ზედაზნელი - შემოვიდა ქ.ურჰადან (ედესიდან) თავის მოწაფეებთან ერთად. მას მფარველობდა მცხეთის კათალიკოზი ევლალე.

2.  დავით გარეჯელი - ქ.ანტიოქიიდან  შემოვიდა, დააარსა დავით გარეჯას მონასტერი, რომლის წინამძღვარი ყოფილა. მოწაფეები დოდო და ლუკიანე. ნამდვილად ურჰასთან ახლო მდებარე ანტიოქიიდან და არა  "დიდი ქალაქ ანტიოქიიდან".

3. შიო მღვიმელი - ანტიოქიელი, შიო მღვიმის მონასტრის და იოანე ნათლისმცემლის სახელობის ეკლესიის დამაარსებელი,

4. იოსებ ალავერდელი - ქ.ურჰადან (ედესიდან) შემოვიდა, დააფუძნა ალავერდის მონასტერი და წმ.გიორგის სახელობის ეკლეისა.

5. ანტონ მარტყოფელი - ღვთაების მამათა მონასტრის დამაარსებელი, ქ.ურჰადან (ედესიდან) ჩამოიტანა მაცხოვრის ხელთუქმნელი ხატი.

6. თადეოზ სტეფანწმინდელი - იგივე თათა, შემოვიდა ქ.ურჰადან (ედესიდან), დაარსა სტეფანწმინდის მონასტერი (კასპი), ურბნისის წმ.სტეფანეს სახელობის ეკლესიის დამფუძნებელი.

7. პიროს ბრეთელი - შემოვიდა ქ.ურჰადან (ედესიდან), დააფუძნა ბრეთის ეკლესია.

8. ისე წილკნელი - წილკნის ეპისკოპოსი, შემოვიდა ქ. ანტიოქიიდან.

9. სტეფანე ხირსელი (ქიზიყელი) - დააფუძნა მონასტერი ხირსაში.

10. ისიდორე სამთავნელი - იგივე ეზდერიოსი, შემოვიდა ქ.ურჰადან (ედესიდან). დაუარსებია მონასტერი სამთავისის  სანახებში.

11. მიქაელ ულუმბოელი - ულუმბის  მონასტრის დამაარსებელი (ხაშური)

12. ზენონ იყალთოელი - შემოვიდა ქ.ურჰადან (ედესიდან), იყალთოს მონასტრის დამაარსებელი.

13. აბიბოს ნეკრესელი - ნეკრესის ეპისკოპოსი, მაზდეანების მგზნებარე ოპონენტი, რის გამოც მარზანის ბრძანებით ქვებით ჩაქოლეს.  იყო ანტიკური სწავლების სამყაროს წარმომშობი 4 ელემენტის შესახებ დამცველი. დასაფლავებული სამტავროს მონასტერში წმინდა ქალაქ მცხეთაში.

+
ელია დიაკონი, პიმენი, იოანე, ნათანე.

თეოდიცია

"სულმან, რომელმან ცოდოს, იგიცა მოკუდეს. და ძემან არა მიიღოს ცოდვაჲ მამისაჲ, არცა მამამან ცოდვაჲ ძისა თჳსისაჲ" (ეზეკ. 28.1-3;20).

***

"უკუეთუ მშობელნი ცოდვიდეს, იგიმცა  ვითარ იტანჯა?... რამეთუ შვილსა მშობელთათჳს სასჯელი არა მოეჴადების" (იოანეს სახარების განმარტება, II თბ. 1993, გვ. 66). (იოანე ოქროპირი ქრიზოსტომი)

***

"არ არის სამართლიანი, რომ მამათა ცოდვები დაედოს ბავშვებს, რომლებსაც არაფერი დაუშავებიათ" (PG. 124,41). (თეოფილაქტე ბულგარელი)

***

დასკვნები : სული სულს არ შობს; სულისგან სულზე სპერმატულად სათნოებების ან ცოდვის გადაცემა არ ხდება; მამის ცოდვებზე ჩვილები პასუხს არ აგებენ; სული შექმნაში მშობლები და ღმერთის ერთად არ მონაწილეობენ; 

მაცხოვრის უმეცრების შესახებ

განკაცებული ღმერთი, მაცხოვარი და უფალი ჩვენი იესო ქრისტე მარადის ყოვლისმცოდნეა საღვთო ბუნებითაც (თავისთავად) და მარადის ყოვლისმცოდნეა კაცობრივი ბუნებითაც (საღვთო ბუნებისგან დაუყოვნებელი გამდიდრების გზით), ისევე როგორც ორივე ბუნებით მარადისი და ერთი მეუფეა იგი, მარადისი და ერთი ცხოველმყოფელია ყოველივესი.

***

მაცხოვრის ადამიანური ბუნება ღვთაებრივისგან გამდიდრდა.

***

მაცხოვრის კაცობრივი ნება მხოლოდ იმ შემთხვევაში არ იქნება ყოვლისშემძლე, თუ ამ ნებას ჩვენ მაცხოვრის ჰიპოსტასისგან და საღვთო ბუნებისგან, ე.ი. ქრისტესგან გამოყოფილად წარმოვიდგენთ, თუ დავუშვებთ შეუძლებელს და გონებაში, თეორიაში ამ კაცობრივ ნებას განვაცალკევებთ საკუთრივ მაცხოვრისგან.

***

მაცხოვრის კაცობრივი ნება ბუნებითად ყოველთვის რჩება არაყოვლისშემძლე, მაგრამ ღმერთ-ჰიპოსტასთან შეერთებისა და ღვთის, იესო ქრისტეს ნებად გახდომის შედეგად ისიც უკვე გამდიდრებულია ყოვლისშემძლეობით.

***კაცობრივი ნებაჲ მისი... ბუნებით არა ყოვლისა შემძლებელ იყო, ხოლო ვითარცა ბუნებით და ჭეშმარიტებით სიტყჳსა-ღმრთისად ქმნილი, ყოვლისა შემძლებელცა იყო" (დამასკელი)

***


როგორც ჭეშმარიტად გაუხრწნელი გახადა ღმერთმა-სიტყვამ თავისი კაცობრივი სხეული საფლავში, ასევე ჭეშმარიტად ყოვლისმცოდნე, ყოვლადბრძენი და მეუფებრივი გახადა მან, გამდიდრებითად, მასთან შეერთებული ადამიანური ბუნება შეერთების პირველწამიდანვე.

ბასილი დიდი - საუბრები ფსალმუნებზე