ბლოგი ეძღვნება საღვთისმეტყველო და ისტორიულ საკითხებს

Wednesday, 11 January 2017

1341 წლის კონსტანტინეპოლის ადგილობრივი კრებები



1341 წლის კრება შეეხება წმ.გრიგორი პალამას და ვარლამ კალაბრიელის დავას, რომელიც 1335-41 წლებში მიმდინარეობდა.  აღნიშნული დაპირისპირება ორ ეტაპად შეიძლება დავყოთ. 1335-37 წ.წ. - იყო დავა სწავლებასთან დაკავშირებით, ხოლო 1337-41 წლებში - ისიხაზმთან დაკავშირებით.

პირველ ეტაპზე პოლემიკა ორ საკითხს ეხებიდა -

1. ადამიანის ცოდნის ბუნება ღმერთის შესახებ
2. წარმართული ფილისოფიის გამოყენება ღვთისნეტყველებაში (თეოლოგიაში)

მეორე ეტაპზე კი კამათი ვარლაამ კალაბრიელის ბრალდებებზე იყო. ვარლაამ კალაბრიელმა ისიხასტი ბერები მესალიანელთა ერესში დაადანაშაულა.

* მესალიანელები  (μεσσαλιανοί)  - ერესი, რომელიც მონასტრებში იყო გავრცელებული.მესალიანელები დიდ მნიშვნელობას ანიჭებდნენ ლოცვას.

უკვე 1337 წელს ვარლამ კალაბრიელი თესალანოკში შეხვდა ისიხასტ-ბერებს და მათთან დიალოგის შემდეგ, ისინი მწვალებლობაში დაადანაშაულა.ვარლამი ისიხასტ ბერებს "ომფალოფსიქებს" უწოდებს.  ომფალოფსიქები ლოცვითი პრაქტიკის დროს  ნიკაპით ჭიპს უნდა შეხებოდნენ.

კრებამ ვარლამის ბრალდებები უსაფუძვლოდ მიიჩნია და ვარლამს ბერების დადანაშაულების შეწყვეტისკენ მოუწოდა.უკვე 1337 წელს თესალონიკში წმ.გრიგორი პალამა ჩადის, რომელიც ვალამის ისიხასტ ბერებთან შერიგებას ცდილობს.

უკვე 1338 წლის გაზაფხულზე პალამა თავის პირველ ტრიადას წერს ისიხასტი ბერების დასაცავად...ამასობაში ვარლაამიც აქვეყნებს თავის ანტიისიხასტურ ტრაქტატებს.

1339 წელს, როდესაც ვარლაამ კალაბრიელი ავინიუნში იყო წარგზავნილი რომის პაპთან აუდინციაში ( ეს საიდუმლო მისია მას რომეების იმპერატორმა დააკისრა),პალამამ დაწერა მეორე ტრიადა, სადაც კვლავ გააკრიტიკა ანტიკური ფილოსოფია და განმარტა ისიხასტური ლოცვის მნიშვნელობა.

1339/40 წლების ზამთარში ვარლმმა  დასავლეთ ევროპიდან დაბრუნებისთანავე გამოაქვეყნა თავისი მორიგი ტრაქტატი - "მესელიანთა წინააღმდეგ".ამასობაში გრიგორი პალამა ათონზე ჩადის და ათონზე ავტორიტეტული ბერების თაოსნობით, ორგანიზებას უკეთებს ადგილობრივ კრებას, რომელიც იღებს მთაწმინდის ტომოსს. მთაწმინდის ტომოსში გაიგმო ვარლამის იდეების, მისი სახელის მოხსენიების გარეშე.

ზუსტად ამ დროს გრიგორი პალამა წერს მესამე ტრიადას, რომელშიც საუბრობს თაბორის ნათელზე როგორც უქმნელ ენერგიაზე, განღმრთობაზე და ენერგიის და ღვთაებრივი არსის განსხვავებაზე.

****


1340 წელს, მას შემდეგ რაც ვარლამ კალაბრიელმა დაადანაშაულა ათონის ბერები მესალიანთა ერესში. გრიგორი პალამა და ათონის ბერებ დაიბარეს საკითხის გარკვევისთვის.

1341 წლის ივნისში შედგა კრება.ამ კრებაზე ვარლაამა გააკრიტიკა ისიხასტების ლოცვითი პრაქტიკები და სწავლება თაბორის ნათელის შესახებ, რომელიც ვარლაამს ქმნილად მიაჩნდა.

გრიგორი პალამამ თავი დაიცვა.კრებაზე წაკითხულ იქნა ვარლამის ტრაქტატები.კრებამ ვარლამს აუკრძალა ბერების კრიტიკა და გრიგორი პალამისთვის ბოდიში მოახდევინა.

კრების დადგენილების მიხედვით აიკრაძალა ზემოთ მოყვანილ საკიტხებზე წერილობითი და ზეპირი მსჯელობა. უკვე 1341 წლის 10 ივნიის კონსტანტინეპოლის პატრიარქმა იოანე XIV კალეკამ გაავრცელა საოლქო მიმართვა ამ კრებასთან დაკავშირებით, ვარლამის ტრაქტატები და დაწვეს.



No comments:

Post a Comment